Metal messen op vliegtuigen maar papier vorken in onze eigen keukens?
Ik begin om voorraad op snacks in afwachting van maaltijd op mijn vlucht in een paar dagen. Het duurt 5 uur en ik zal blij zijn als ik krijg zo veel pretzels. Bij stijgende jet brandstofprijzen gedwongen maatschappijen om kosten te besparen, passagier voorzieningen waren de eerste om te gaan. Maar zelfs nu dat de schalie boom set olie overvloedig en goedkoop stroomt in de Verenigde Staten, het ticket brandstoftoeslagen blijven en de in-flight snacks serveren ze niet zou voldoen aan een eekhoorn.
Als duur van de vlucht en de kosten economie is de kwestie, hoe vreemd dan dat ik op mijn snelle 80 minute internationale vlucht (tussen landen die geen benzine niet subsidiëren) Ik was een compleet ontbijt geserveerd–met echte zilverwerk op te starten!
Vliegtuigen zijn gevoelig voor gewicht, dus logisch plastic bestek moeten worden bevoordeeld ten opzichte van zware zilverwerk. Tijd is van urgentie op vluchten, dus je zou denken dat stewards liever de enig die snel in de prullenbak worden gegooid in plaats van arbeidende boven de gootsteen om ze daarna te wassen.
Waarom zouden sommige vliegtuigen terug te keren naar het gebruik van buitensporig bestek, zoals vroeger terug te doen als 1950s passagiers trok hun parels voor de gelegenheid?
In onze moderne Amerikaanse cultuur van terroristische dreigingen, NSA waarschuwingen, metaaldetectoren, en TSA beperkingen die angst genereren via puntige metalen voorwerpen in vliegtuigen, Ik dacht dat misschien alleen de binnenlandse U.S. vluchten zou terugschrikken scherpe tined vorken en messen die kunnen leiden tot verwondingen doorboren.
Het kan gewoon een klasse onderscheid worden gemaakt. Economy class passagiers op sommige fllights eten voorverpakte maaltijden op plastic trays van plastic bestek; in de eerste klas zijn ze voorzien feitelijke platen met bestek en glazen voor dranken. Het lijkt erop dat classism om coach passagiers als gevaarlijk en zakelijke types als betrouwbaar stereotype (of waardig van het plezier van de authentieke eetkamer). Banden kan aannemelijk worden gebruikt om piloot wurgen, nog geen beperkingen worden geplaatst op dassen in executive klasse.
Deze zitplaatsen divisies worden gewist zodra we landen, en terug in het comfort van ons eigen huis keuken zijn we vrij om te doen wat we willen. Er zijn geen gewichtsbeperkingen begunstiging lichtere kunststof of papieren. Geen haast voor een aansluitende vlucht. Tijd is altijd van de essentie, maar ik vind het argument dat “Dit bespaart ons tijd” weinig overtuigend gesprek over een ontspannen tempo maaltijd geserveerd op quick-fix papieren borden, met plastic vorken en papieren handdoeken als servetten.
Het komt echt neer op gemak versus nauwgezetheid. Hoe milieuvriendelijk is het ook, hoewel, keramische platen te wassen in plaats van toss voor eenmalig gebruik die? Water en elektriciteit- zowel de eenmalige productie en levensduur reinigingsprocessen, vervoer, stortcapaciteit, wasmiddel, en de keramische, schuimplastic, resources papier of plastic allemaal in aanmerking moeten worden genomen.
Met Memorial Day weekend plannen komen, laten we het probleem van de herbruikbare pakken versus wegwerp gerechten te zorgen dat onze picknicks maken, kamperen, en andere vakantie-uitstapjes zijn ecologische als ze zijn onvergetelijk.
Wat heb je liever: keramisch, papier, of kunststof? En waarom?
Deel uw mening als we deelnemen aan het grote debat: machine vs. handen wassen…vs. disposables.
OVER DE AUTEUR
Carrie is een milieu-opvoeder, antropoloog, en vertaler. Ze nam haar passies voor ecologische, gezondheid, en vrouwen rechten belangenbehartiging vanuit de kantoren van Washington, D.C. naar de straten van Zuid-Amerika. Nu in Colombia, ze is langzaam open de ogen van vrouwen om de wonderen van "la copita de luna" (Maan Cup) en Keepers.
Thanks ontworpen voor het delen van zo'n aangename mening, post is goed,
Dat is waarom ik deze volledig hebt gelezen